Beklersin; çocuğun şeker pamuklarına hayranlığıyla..
Kadehindeki peynir parçasıyla, sabır nemlendirirken alnında.
Tek nokta - değer - dedirtir seni masanda, bekletir..
Nice mezarlıklarda Lüzumsuz adamlar yatarken..
Sen beklediğin gelmemişçesine kadehi dolaba kaldırırsın..
Beklemenin sabrıdır sufiliğimiz. Yoksa neden dönelim boşlukta?!
Merak etmezsin, üstümüzdeki tennuremizi, sikkemizi, siyah hırkamızı..
Mananın maddeden ağır olduğunun kanıtıdır üflememiz. Dinle!
Garibin Ruhuna diye okunan her mezar taşıdır adımız..
Duamız avuç içlerindeki Hüve-l Baki..
Senin her gelişin başkasının itişidir unutma..
Gönlünün kokusu sinmiş sanırsın, başkasının kokusuyla karışmadıysa..
Ya karıştıysa..
Çay'ı karıştırması bile güzeldi.
Şekeri sevmez ama çay'a da sormaz derdin ne diye.
Ateşlerde demlenen çayın,
Soğuduğunda acılaşmasını merak etmez Havva kızı..
Beni, Bizi, Sizi..Etmez merak..
Şikayet de etmez..
Herkesin kabuğu tek kişiliktir.
Ne sığabilirsin ne kırabilirsin.
Üfle?!
Nefesinin içine gir de üfle..
Kabuğun, yuvamdır. Girer girer sığınırım,
Yer varsa gelir,
Yoksa dert edinir,
Ölür ölür dirilirim.
Sen şimdi uyu ve dinlen.
Ruhuna sağlık, bedenine afiyet,
Bana aşk..
Hoşçakal.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder