Soldum,
Soluyorum,
Soluk soluğa yaşanan çetin savaşlardan çıkıyorum,
Terzinin gömleğimin kolunu kesmesi gibi yarım kalıyorum.
Dikiyorum iç organlarım görünmesin yakından.
Yakandan kursağını kıskanıyorum, yutkunmak ne de mahrem şey.
Yakıyorum midemi eksantrik içkilerle ve büyüyorum
Ne yürüyor ne usanıyorum, nefesim avuç kadar kalmış, bilmem nasıl
Fasulyenin karyola altı pamuklarda yeşermesi gibi karartı
Bendeniz, Ben deniz
Ben gökyüzü, ben bulut, ben balık, ben çamur, ben tuz...soluyorum.
Söküyorum her bir notu kitapların arasından,
Sövüyorum adım adım.
Dergahın yolunu hatırlamayacak kadar renksizim.
Takat, takva, nefes, yeme, içme, düşkünlük..
Hepsi ziyan oldu. Ziyan ettim,
Kendim düştüm, ağlaya ağlaya soldum.
Toprağa verilen ilk can suyunu bilmezsin.
Güneşin gerdandan akan ılıklığı ısıtmasını da,
Söylenirken susmak tercihim.
.
Kes berber saçlarımı, yoksa yolacağım her bir teli..terimde da varsın.
Budandıkça coşmalı tüm canlılar..
Aşkın cazibesine kapıldığım şu doğa üstü hayattan kes beni.
Şu hayattaki tek bağımız yeşil reçeteler olsun, kısa kes.
Deli desinler demesine de, deli değilim ki.
Bendeniz, Ben Deniz.
Sizi bilmem ama
Sizi bilirim.
Ben-sizi ve bensizi iyi bilirim.
