Boşluksuz..

Müziğin ritmindeki karmaşa sana, 

Dans ben, 

Sözler sana,

Gözler ben..

Reglinin karnına baskısı sana, 

Rakıdaki koku ben, 

Binlerce şiir sana,

Kelimeler ben,

İçinden geleni haykırmak sana,

Aşk deyip susmak ben, 

Gidilmemiş her dünya toprağı sana,

Hayaller ben,

Gökyüzü sana,

Toprak ben,

Kedileri seven sana,

Neyzen ben..

Aşkın sesi sana, 

Onu üflemek ben..

Üzgünüm demek sana,

Üzgün olan ben.

Herşeyde var olan sen,

Yok edilen ben.

Aşkın baygınlığıyla meşk etmek sana,

Gayb olan ben.

Hakkaniyete sığınan sana,

Garip olan ben.

Okyanuslar sana,

Karadeniz ben.

Nefes sana,

Kısık sesler, yutulan her harf ben.

Herşey senin.

Hiç ben.

Ney üflerim ben. 

Şiir filan yazarım, okumam tekrardan ama..

Velosipetim de var. Kafama eserim o yerindeyse, basar mahalle bakkalına giderim.

Dönerim erkenden eve..Ne yapsaydım. Nevresimlerdeki kokunu terk mi etseydim. ?

Bana yapılabilecek şeyler söyle!

Hayatımı kaplayan kokun, zıkkımın köküyle nasıl bir meşki diyar ediyor gayb diyarından.

Geveziliğin lüzumu yok. 

Ondan Lüzumsuz olduk her bir ferdin hayatında.

Yok bize yaradandan başka yaranan.

Dönüp dolaşırız türetildiğimiz balçığa..

Ne diyorduk?! Ağla gönlüm..ağla ağla..

Dur dur dur büyümek yok yahu..

Hem yok hem var..

Oturuşur öyle bir ağlaşırız ki kıskanır kahkahalar..

Ya hu..ya huuu..

Bu dünya kalmak için değil, yanmak içinmiş..