 |
Gökyüzünün eşsiz griliğinde
Hayatın boktan şanssızlığında
İnsanoğlunun bu denli insanın oğlu olmadığı zamanlarda
ve benim benden çıkıp sen olduğum süre zarfında
Zamanın ne yersiz
Yerin ne zamansız olduğunu görüp
Görmenin solumanın dışındaki acıları retinasında barındırdığına,
Barınmanın insan kalbinden çok toprak dışında bir yerde olamayacağına,
Olanaksızlıklar sultanının aslında bir at hırsızına benzediğine
Benzemez kimse sana diye yıllarca bağırınıp dururken aslında kimsenin kimseye benzemediğini
İnsanların tamamının boktan ve çamurdan yapıldığına yine boktan bir yılı geride bırakırken 30lu yaşlarımın sonunda karar verdim.
Sadece değerlimiz, kıymetlimiz, zat-ı muhterem, payitahtın tek sahibi, güzel yüzlümüz, canımız kanımız olan bu güzel gözlü sarrafımız, kalbimizin anahtarı, gözümüzün nuru, etimizin kanımızın son damlası hariç..
Kat-i sürette ve katiyen ve asla
O hariç..
Nefesimi alacaksa alan şans, bizlere hangi dünyada görünürse kabulümüz.
Bekler, yaşar, zevkle ölürüz.
Dirilir yine bekleriz.
Bizler bu dünyada yürüyen ölüler olarak yaşamayı Sultanımıza hak biliriz.
Yaradanına yaradanımıza aşkla..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder