Baktım göğe masmavi, bastığım yer hâki
Gördüğüm diyar çok, görmediğimse gani gani
Nefes alıp veren bu can da çaresiz kalınca
Özlemim büyük, yolum uzun, ben de bir karınca
Yanan gönül akan suda, o yolun en sonunda
Dostum bende solur, eğer dostum benle kalırsa
Dostun senle yaşar, dostun eğer senle ölürse
Bir çiçek olup açar belki tekrardan doğunca
Her açan senin gülün, hergünse benim günüm
Gözyaşı insan külüyse, her yakan insan sözü
Kıvılcım sözün özüyse, ayrılık yakar gözü
Tek gören gönül gözüyse, kelamım gönül sözüm
Yalnızlıktan galip çıkmaktır irfan hiç olmadan
İrfan çıktığın her seferden dönmek hasret ekmeden
Ektiysen de ders almaktır hasret filizlenmeden
Ekmediysen gönül almaktır seferin bitmeden.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder